Dziś przyglądamy się kolejnym dwóm mitom, które krążą na temat odnawialnego wodoru i jego wykorzystania jako nośnika i magazynu energii, a które wciąż jeszcze budzą wątpliwości co do potencjału jego zastosowania w poszczególnych sektorach gospodarki.
Stworzyliśmy tę serię, aby przybliżyć Ci najważniejsze informacje o „paliwie przyszłości” i obalić te nie do końca prawdziwe. Jeśli szczególnie interesuje Cię temat wodorowych mitów, poprzednie artykuły znajdziesz tutaj:
Mit 6. Technologia produkcji zielonego wodoru jest niedojrzała
Choć rynek wodoru na świecie nadal jest niszowy, wcale nie oznacza, że wykazuje brak dojrzałości i gotowości technologicznej. Elektroliza jest procesem znanym od wieków, a poszczególne technologie elektrolizerów są dostępne komercyjnie. Spośród nich najbardziej dojrzałą i rozpowszechnioną jest technologia alkaliczna.
Na świecie funkcjonują już komercyjne instalacje elektrolizy, które produkują wodór z wykorzystaniem energii odnawialnej, również na skalę MW. Są one w pełni operacyjne i przyczyniają się do zaopatrywania przedsiębiorstw i transportu w zielony wodór. Co więcej, w ostatnich latach obserwujemy dynamiczny wzrost liczby projektów w obszarze produkcji i eksploatacji odnawialnego wodoru w zróżnicowanych aplikacjach.
Nie bez powodu producenci technologii stale je ulepszają, prowadząc do poprawy wydajności, trwałości i zwiększenia opłacalności procesu. Innowacje w dziedzinie elektrolizy, takie jak rozwój membran elektrolitycznych wysokiej wydajności i efektywnych systemów elektrodowych, przyczyniają się do zwiększenia efektywności urządzeń.
W miarę zaostrzania się przepisów dotyczących emisji gazów cieplarnianych oraz zwiększającego się zainteresowania zrównoważonymi źródłami energii, popyt na zielony wodór rośnie. To z kolei przyspiesza rozwój instalacji i projektów. Jednym z czynników wzrostu jest fakt, że wiele rządów i agencji międzynarodowych wyraża wsparcie dla rozwoju technologii elektrolizy jako narzędzia przejścia na zrównoważoną energię i zawiera ją w swoich planach oraz strategiach dekarbonizacji, kierując właściwe finansowanie.
Mit 7. Zielony wodór znajdzie zastosowanie tylko w sektorze przemysłu
Wielu przyjmuje, że zielony wodór znajdzie zastosowanie wyłącznie w przemyśle. To dlatego, że już teraz poszczególne gałęzie powszechnie wykorzystują go w swoich procesach. Przy czym, aktualnie jest to szary wodór wytwarzany z paliw kopalnych lub będący produktem ubocznym. Nic więc dziwnego, że rozważane jest zastąpienie go wodorem odnawialnym i skupienie uwagi na zrównoważonym rozwoju sektora.
Należy jednak zaznaczyć, że nie tylko przemysł może skorzystać na wodorowej transformacji. Zielony wodór odnajduje szerokie zastosowanie w sektorze transportu, szczególnie tam, gdzie istnieje potrzeba długodystansowych podróży lub w przypadku transportu ciężkiego, w którym wykorzystanie baterii wpływałoby na ergonomię pojazdów i ekonomię transportu. Wodór może być także wykorzystywany w transporcie kolejowym, zwłaszcza na trasach niezelektryfikowanych, jak również służyć do produkcji RFNBO/derywatywów na potrzeby transportu morskiego, a docelowo także lotnictwa.
Wodór może być również wykorzystywany w sektorze energetyki do magazynowania energii odnawialnej, zwiększania efektywności instalacji, rozwoju energetyki lokalnej i rozproszonej w większym stopniu opartej o OZE. Ponadto, znajduje doskonałe zastosowanie w sektorze budownictwa i ogrzewania jako czyste paliwo do zasilania kotłów wodorowych i systemów grzewczych. W tym celu rozwijamy technologię kotłów wodorowych, która zapewni osiedlom mieszkaniowym i budynkom komercyjnym eliminację emisji COx, SOx, NOx oraz pyłów, przyczyniając się do osiągnięcia przez sektor budynków w UE założeń dekarbonizacji.
